ตามที่กรมธนารักษ์ เปิดเผยว่ากำลังรวบรวมพื้นที่ราชพัสดุ อาคารสำนักงานรัฐ อาคารที่พักข้าราชการ สิ่งปลูกสร้างโบราณ ที่มีสถาปัตยกรรม และศิลปกรรมเก่าแก่ มีประวัติเรื่องราวลี้ลับ หรือบ้านผีสิงทั่วประเทศประมาณ 200 แห่ง มาจัดทำการเปิดให้ภาคเอกชนเช่า เข้ามาลงทุนพัฒนาเชิงอนุรักษ์ เช่น โรงแรมบูติค ร้านอาหารและร้านกาแฟ โดยมีเงื่อนไขผู้ร่วมประมูลจะต้องพัฒนาเชิงอนุรักษ์สภาพตัวอาคารไว้คงเดิม เพื่อช่วยดูแลรักษาสถานที่สำคัญของประเทศ
“บ้านเขียว” หรือบ้านของขุนพิทักษ์บริหารเป็นบ้านโบราณสมัยรัชกาลที่ 5 อายุกว่า 110 ปี สถาปัตยกรรมเป็นบ้านไทยที่ได้รับอิทธิพลทางตะวันตก บริเวณที่ตั้งมีเนื้อที่ทั้งหมด 1 ไร่ 72 ตารางวา ตั้งอยู่ริมแม่น้ำน้อย (ด้านหลังติดกับถนนในหมู่บ้าน ) หมู่ที่ 2 ตำบลอมฤต อำเภอผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (เดินทางจากตัวอำเภอผักไห่ไปทางทิศเหนือตามถนนลาดยาง เพียง 2 กิโลเมตร เลี้ยวขวาเข้าไปในบริเวณวัดอมฤต แล้วเลี้ยวซ้ายผ่านโรงสีเข้าไป)
ลักษณะบ้านเป็นบ้านทรงปั้นหยาสองชั้นยกพื้นสูง ปลูกสร้างด้วยไม้สัก บางส่วนเป็นตึก หลังคามุงกระเบื้องสีน้ำตาลเข้ม
ชาวบ้านเรียกกันติดปากว่า “บ้านเขียว” เพราะเดิมทาสีเขียวเนื่องจากขุนพิทักษ์เกิดวันพุธ
สภาพภายในยังแข็งแรง แต่สภาพภายนอกทรุดโทรม ประตูหน้าต่างมีลวดลายแกะสลักอย่างประณีตบรรจง พื้นเป็นกระดานไม้สักแผ่นใหญ่
สำรวจชั้นล่าง
มีห้องโถงใหญ่ 1 ห้อง (มีตู้ไม้สัก 3 หลัง) ห้องเล็ก 2 ห้อง (ในห้องเล็กใกล้ระเบียงหลังบ้าน มีตู้เหล็กนิรภัย สูงถึง 1 เมตร ปิดล็อคไว้) และห้องใต้บันไดอีก 1 ห้อง
สำรวจชั้นบน
ชั้นบนมีห้องโถง 1 ห้อง ห้องเล็ก 3 ห้อง และห้องซอยด้านหลังอีก 1 ห้อง ในห้องเล็กที่ใกล้กับทางลงมีห้องแยกออกไปอีก เป็นห้องที่ใช้ประตูเดียวกับห้องแรก ภายในห้องแยกมีห่วงเหล็กเส้นผ่าศูนย์กลางเหล็ก 1 นิ้วตรึงอยู่กับพื้นมุมห้อง ใช้สำหรับล็อกโซ่ล่ามกำปั่นสมบัติ หน้าต่างและประตูใช้กลอนไม้แบบโบราณ
บริเวณรอบบ้าน
ด้านหน้ามีสะพานไม้เชื่อมไปที่ศาลาใหญ่ริมแม่น้ำ และเรือนพักคนรับใช้หลังเล็ก (นายฟื้น ผู้ดูแลบ้านคนสุดท้ายมีอาชีพทำขนมจีนขาย ได้เสียชีวิตที่เรือนหลังเล็กนี้ หลังจากนายฟื้นเสียชีวิต นางวาสน์ซึ่งเป็นภรรยานายฟื้นและเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต ได้ย้ายไปอยู่บ้านพักคนชรา และไม่มีใครพบอีกเลย)
บ้านหลังนี้มีเรื่องราวลึกลับ หรือเป็นบ้านผีสิง จริงหรือ?
นายประมาณ สืบมงคล สมาชิกสภาเทศบาลเมืองผักไห่ ผู้ดูแลบ้านขุนพิทักษ์บริหาร ได้ให้ข้อมูลกับรายการ “ทุบโต๊ะข่าว” โดยเปิดเผยว่า
ตนเป็นผู้ดูแลบ้านหลังนี้ บางวันเคยอยู่ถึงดึกดื่น แต่ไม่เคยพบสิ่งผิดปกติหรือเรื่องราวลี้ลับ ตนคิดว่าเป็นเพียงข่าวลือเท่านั้น อีกทั้ง ขุนพิทักษ์บริหาร เจ้าของบ้าน ก็ไม่ได้เสียชีวิตภายในบ้านหลังนี้ด้วย
ทั้งนี้ เคยมีวัยรุ่นหลายสิบคนเดินทางมาในบ้านเพื่อทดสอบสิ่งเร้นลับ ตอนนั้นตนก็อยู่ ซึ่งวัยรุ่นกลุ่มนั้นก็ไม่เจอสิ่งผิดปกติแต่อย่างใด โดยบ้านเขียวหลังนี้เปิดให้คนเข้าชมมานานแล้ว มีนักท่องเที่ยวเดินทางมาเที่ยวเรื่อย ๆ ยืนยันว่าไม่มีสิ่งผิดปกติหรือมีคนเดินในบ้านตามข่าวลือแน่นอน
ด้านนางอุไรวรรณ โพธิ์พุ่ม ชาวบ้านในพื้นที่ เล่าว่า ตนอาศัยอยู่ที่นี่มานานแล้ว เคยมองไปที่บ้านเขียวก็ไม่เคยเห็นอะไร ไม่เคยได้ยินเสียงอะไรผิดปกติ แต่ก็มีบ้างที่บางครั้งรู้สึกกลัว เพราะสภาพภายนอกบ้านค่อนข้างเก่า
อย่างไรก็ตาม เคยมีคนมาเล่าให้ฟังว่า เคยเห็นเหมือนมีบางอย่างเดินอยู่บนบ้าน บางครั้งก็เห็นเหมือนเป็นเงาคน ซึ่งเคยมีวัยรุ่นมาลองของหลายครั้ง เมื่อวัยรุ่นเข้าไปในบ้าน ตนก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายกัน คาดว่าเป็นเสียงหยอกล้อกันในกลุ่มเพื่อน
ประวัติ “ขุนพิทักษ์บริหาร” หรือ “พึ่ง มิลินทวนิช”
สำหรับประวัติ “ขุนพิทักษ์บริหาร” หรือ “พึ่ง มิลินทวนิช” เป็นนายแขวงเสนาใหญ่ คือ อำเภอผักไห่ในปัจจุบัน เคยเข้ารับใช้พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ภรรยา คือ นางจ่าง มิลินทวนิช
ขุนพิทักษ์ฯ เป็นเจ้าของกิจการเรือสองชั้นที่เรียกว่า เรือเขียว ซึ่งเป็นเรือโดยสารขนาดใหญ่ มีจำนวน 10 กว่าลำ รับส่งผู้โดยสารระหว่างผักไห่-ท่าเตียน กรุงเทพฯ และผักไห่-ปากน้ำโพ จังหวัดนครสวรรค์ จึงทำให้การค้าขายบริเวณนี้เจริญรุ่งเรือง
ต่อมาเมื่อมีการทำประตูทดน้ำในแม่น้ำ เรือสองชั้นจึงไม่สามารถแล่นได้ ประกอบกับถนนหนทางเจริญขึ้นกิจการเดินเรือจึงเลิกไป
ขุนพิทักษ์ฯเมื่อชราภาพใกล้สิ้นอายุขัย ได้ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลในกรุงเทพฯระยะหนึ่ง จึงเดินทางกลับบ้านทางเรือและสิ้นชีวิตในเรือระหว่างเดินทาง หลังจากขุนพิทักษ์ฯสิ้นชีวิตแล้ว ลูกหลานย้ายไปอยู่ภูมิลำเนาอื่น ส่วนใหญ่อยู่ที่กรุงเทพฯ นางจ่างภรรยาท่านขุนจึงได้ยกบ้านให้หลวง เป็นที่ราชพัสดุของกรมธนารักษ์ เมื่อ พ.ศ.2505 โดยกระทรวงมหาดไทย ได้มอบเข็มชั้นเครื่องหมายทองประดับเพชรให้กับนางจ่างด้วย
